فقه کنونی دستاورد بزرگی است که باید آن را در «ساختار پیشرفته» سامان داد تا شتاب خوبی برای پاسخ به نیازهای پیشرفته کنونی به خود بگیرد. از این رو، فقه را در دستگاه ابرفقه به بازساختارپردازی گذاشتیم. ابرفقه پنج لایه شناخت را به ما می‌دهد که در این نوشته به فقه عقلی (فقه ولایی) و فقه فکری (فقه الهی: فتوایی) پرداخته شده است.
برخی از دوستان مقیم میلان به گروهی از مسیحیان اشاره کردند که کلیسا را قبول ندارند و خدای واحد (یَهُوَه) را می پرستند و برای مکتب خود شدیدا تبلیغ می کنند. این گروه با پافشاری در تبلیغ دین شان، دائماً ما را در معرض پرسش و احیاناً تردید قرار می دهند. از برادران عزیزم خواستم که یکی از افراد آگاه به این مکتب را دعوت به گفتگو کنند.
امام خامنه ای تا کنون بارها درباره ممنوعیت اهانت به افراد و به ویژه مسوولین سخن گفته اند متأسفانه برخی از مسوولین با کراهای شان به قدرت نفرت تولید می کنند که گاهی مردم یا برخی از مسوولین نمی توانند رفتارشان را به درستی مدیریت کنند و سخنان بر زبان می آورند که طبق قانون، می تواند مصداق جرم واقع شود. اینکه این مساله را از منظر فقه سیاسی بررسی می کنیم.
گروهک
مسیحی تروریستی "آنتی بالاکا" تا کنون صدها مسلمان را در آفریقای مرکزی
کشته و هزاران نفر را آواره کرده‌اند؛ آنها همچنین خانه‌ها و مساجد
مسلمانان را ویران و اموال آنها را غارت می‌کنند.
بازنشر/ آیا
می توان به یک فرد غیر معصوم گفت «امام»؟ و بر این اساس، آیا دست به تحریف
روایاتی نزده ایم که تعداد ائمه (ع) را دوازده تا و همگی را از قریش می
داند؟ علاوه بر اینکه در ادبیات دینی، امام بر گروه خوبی از مردم اطلاق می
شود، بر اساس روایات، هر چیزی امامی دارد، حتی زمین و امام زمین ها، سرزمین
شیعیان است؛ ایران! «وَ إِنَّ لِكُلِّ شَيْءٍ إِمَاماً وَ إِمَامُ الْأَرْضِ أَرْضٌ تَسْكُنُهَا الشِّيعَةُ...» كافي، ج ۸، ص ۲۱۲.
امام خمینی عمیقاً قدرت معنوی و الهی مردم را درک می کرد و دقیقاً همان چیزی
که علامه طباطبایی و برخی از دیگر بزرگان، آن را نقطه ضعف ما در برابر رژیم مسلح
شاه و حمایتهای آمریکا می دیدند، امام خمینی آن را نقطه اوج قدرت می دانستند.
امام خمینی عمیقاً به مبانی قدرت رئالیستی مادی در برابر قدرت الهی و مردمی بی
اعتنا بودند.
این شبهه «هفت خط»ی، به قدری پیچیده عمل می کند که گاه در سخن افراد مهم و حتی برخی آخوندها نیز خود را به گونه ای نشان می دهد؛ اینکه آقا ایمان مردم ضعیف شده است، مردم در زمان شاه مؤمن تر بودند، آیا اگر جنگ شود، دیگر کسی حاضر به جنگیدن هست یا نه؟ در این نوشته شبهه به صورتی کاملتر از آنچه گاهی گفته می شود، پرورده شده و با مسائل روز و آمریکا نیز پیوند داده شده است و سپس به طور خلاصه از۱۰ مغالطه این شبهه رونمایی و رمزگشایی شده است.
امام راحل در نامه معروف ۶ فروردین ۶۸، خطاب
به منتظری، با قسم ابعادی از تاریخ را روشن می کند: «واللَّه قسم! من از
ابتدا با انتخاب شما [منتظری] مخالف بودم ... واللَّه قسم! من با نخست وزيرى بازرگان مخالف بودم ... واللَّه قسم! من رأى به رياست جمهورى بنى صدر ندادم و در تمام موارد نظر دوستان
را پذيرفتم». در این مقاله به نقش هاشمی در دو مورد از این سه مورد به ویژه نخست وزیری بازرگان می پردازیم؛ باشد که روزی بتوانیم به ابعاد پشت پرده ریاست جمهوری بنی صدر هم بیشتر بپردازیم.